ოუენ მეთიუზი
4 ოქტომბერი 2008
შეიძლება თუ არა იმის თქმა, რომ დასავლეთთან ცოტახნისწინანდელი დაპირისპირების შემდეგ კრემლი უფრო კეთილგონივრულ პოლიტიკას ირჩევს? ორ თვიანი დაძაბული ურთიერთობების შემდეგ, რაც რუსეთის საქართველოში შეჭრას მოყვა, შთაბეჭდილება რჩება, რომ პრეზიდენტი მედვედევი დიპლომატიური ხიდების აღდგენას შეუდგა.
რუსეთი უკვე დათანხმდა ჯარების არაღიარებული რეპუბლიკების მიმდებარე ტერიტორიებიდან ე.წ. "ბუფერული ზონებიდან" გაყვანას, გასულ კვირას კი მან ევროკავშირის 200 დამკვირვებელს პროცესის კონტროლის საშუალება მისცა. არაფორმალური სამუშაო ჯგუფი, რომელსაც რუსეთის გენერალური შტაბის უფროსის მოადგილე ხემძღვანელობს, შელახული ურთიერთობების გაუმჯობესებაზე ალაპარაკდა. კონსტანტინე რემჩუკოვის თქმით, რომელსაც კრემლთან კარგი კავშირები აქვს, შერიგების ერთ-ერთ შესაძლებლობად განიხილება - რუსული ნავთობის და გაზის პროექტებში დასავლეთის მონაწილეობის გაზრდა, საუბარია, მაგალითად ბარენცის ზღვაში შტოკმანის გაზის საბადოზე. კიდევ ერთ შესაძლებლობად განიხილება, მთავრობიდან ზოგიერთი თვალშისაცემი "ქორის" თანამდებობიდან განთავისუფლება, მაგალითად, რუსეთის საგარეო საქმეთა მინისტრის სერგეი ლავროვის.
მოსკოვის უკანდახევა განპირობებულია იმით, რომ აფხაზეთის და სამხრეთ ოსეთის საკითხზე მან სხვა სახელმწიფოების მხარდაუჭერა ვერ მოიპოვა; საფონდო ბაზრის კრახით, რაც მისი ჯარების სხვა ქვეყანაში შესვლას მოყვა. ამ კრახმა ცხადყო, რომ რუსეთი მთლიანად არის მიბმული მსოფლიო ფიფნანსურ სისტემასთან, რომელშიც დასავლეთის ფული ბატონობს. თუმცა სეპარატისტული რესპუბლიკების არაღიარების დენონსირებაზე უარს ამბობს და კვლავაც აპირებს იქ სამხედრო ბაზების განლაგებას. მაგრამ როგორც ჩანს კრემლი აცნობიერებს, რომ მათთან ურთიერთობის სრულად გაწყვეტით, ვისაც პუტინი დღემდე "ჩვენ დასავლელ პარტნიორებს" უწოდებს, კრემლი ძალიან ბევრს დაკარგავს.
No comments:
Post a Comment