უნდა შეწყდეს საქართველოსა და უკრაინის ნატოში გაწევრიანების თაობაზე ღია მოლაპარაკებები (რაც, პრინციპში უკვე მოხდა კიდეც) და კონცენტრირება უფრო მოსაწყენ, მაგრამ მნიშვნელოვან შესაძლებლობზე გაკეთდეს, ისეთებზე, როგორიცაა საბრძოლო საშუალებების აკუმულირება, წვრთნა, დაგეგმარება და რეზერვისტების მომზადება (ეს ბოლო, ”ქართული ქეისის” ყველაზე თვალნათელი სუსტი წერტილია). თუ ეს რეფორმები ფეხს მოიკიდებს, მაშინ იქნებ ნატოს სხვა სახელმწიფოებმა ირწმუნონ, რომ ამ ქვეყნების ნდობა შესაძლებელია.
No comments:
Post a Comment