28 ოქტომბერი 2008
საფრანგეთის საგარეო საქმეთა მინისტრი ბერნარ კუშნერი, რომელიც რუსეთთან მოლაპარაკებებში ევროკავშირის დელეგაციას ხელმძღვანელობს, რუსეთთან პარტნიორობაზე მოლაპარაკებების სრული მასშტაბით აღდგენას ემხრობა.
ერთმა დიპლომატმა განაცხდა, რომ შეხვედრა საკმაოდ მწვავე იყო, მაგრამ უმაღლესი დონის სამიტი ნიცაში, შუა ნოემბერში შედგება.
მინისტრთა შეხვედრის წინ ბერნარ კუშნერი ”ევრონიუსს” ესაუბრა.
ევრონიუსი: მინისტრო, კეთილი იყოს თქვენი მობრძანება ”ევრონიუსში”. თქვენ ახლა პეტერბურგში რუსეთთან მუდმივმოქმედი პარტნიორული საბჭოს სხდომაზე იმყოფებით. რა ეტაპზეა პარტნიორული ურთიერთობები ევროკავშირსა და რუსეთს შორის? ეს მოლაპარაკებები ხომ საქართველოში განვითარებულ მოვლენათა გამო იყო შეჩერებული
ბერნარ კუშნერი: ჯერ კიდევ ბევრი რამაა გასაკეთებელი: ვაჭრობა, ვიზები, კულტურული კონტაქტები - ყველაფერი ძველ ხელშეკრულებას უკავშირდება. ახლა ჩვენ ახალ ხელშეკრულებას ვამზადებთ და ნათელია, რომ ჩვენ მისი გადადება საქართველოს გამო გადავწყვიტეთ...
ევრონიუსი: მაგრამ მიუხედავად ამისა, არის თუ არა რაიმე პროგრესი?
ბერნარ კუშნერი: მისმინეთ, საქართველოში პროგრესი სახეზეა - ცეცხლი შეჩერდა, პრეზიდენტ სარკოზის, პრეზიდენტ მედვედევის და პრეზიდენტ სააკაშვილის მიერ ხელმოწერილი დოკუმენტის თანახმად ჯარებმა უკან დაიხიეს. ეს შეთანხმება ასე, თუ ისე სრულდება, მაგრამ იმასაც უნდა გავუსვა ხაზი, რომ დაძაბულობა სამხრეთ ოსეთის, სამხრეთ აფხაზეთის გარშემო მაინც არსებობს. ეს ორი ტერიტორია მხოლოდ რუსეთმა და ნიკარაგუამ სცნეს, ევროპული ქვეყნები მათ დამოუკიდებლობას არ აღიარებენ. თქვენ იცით, ჟენევაში ჩატარდა შეხვედრა და კონფლიქტის ყველა მხარემ მასში მონაწილეობა მიიღო.
ევრონიუსი: თქვენ არ ფიქრობთ, რომ ჟენევის შეხვედრა წარუმატებელი იყო? ბევრს ასე მიაჩნია.
ბერნარ კუშნერი: ძალიან ადვილია ილაპარაკო წარუმატებლობაზე მით უფრო, თუ თვითონ არაფერს აკეთებ. ერთადერთი, ვინც რაღაც გააკეთა ევროპის კავშირია, და რა თქმა უნდა რუსეთი და საქართველო.
დიახ, შეგიძლიათ ისიც თქვათ, რომ ეს ნახევრად წარმატებაა. თუ პესიმისტი ხართ იმასაც იტყვით, რომ ნახევრად წარუმატებლობაა. რაც შემეხება მე, მე წარმატებაზე ვარჩევ ლაპარაკს.
ევრონიუსი: რუსეთი ხშირად საყვედურობს დასავლეთს იმიტომ, რომ მას პოლიტიკაში ორმაგი სტანდარტები აქვს - ის კოსოვოსა და საქართველოს გულისხმობს. როგორც ადამიანი, რომელიც ორივე პრობლემას კარგად იცნობს, ხედავთ რაიმე პარალელს?
ბერნარ კუშნერი: ეს ერთი და იგივე არ არის. ჯერ ერთი, კოსოვოს სიტუაცია თავისთავად ჩამოყალიბდა. კოსოვარები და სერბები საერთაშორისო საზოგადოებისგან გადაწყვეტილების მიღებას ითხოვდნენ. ამას წლები დასჭირდა. ამ წლების განმავლობაში მიმდინარეობდა მოლაპარაკებები, თითქმის ორ წელიწადს. შემდეგ იყო კონფერენცია რამბულიეში. მოგვიანებით, გაეროს რეზოლუცია, და კიდევ ორ წელიწადს მოლაპარაკებები, რომლებშიც პროტაგონისტებს მონაწილეობა არ სურდათ. ასე რომ ეს ერთი და იგივე არ არის. უამრავი ძალისხმევა დაიხარჯა პოლიტიკური გადაწყვეტილების მისაღებად. საქართველოში ასე არ მოხდა. მიუხედავად იმისა, რომ 1992 წელს აქ ამბოხებები იყო და ადამიანები საკუთარი სახლებიდან გამოაძევეს. სიტუაციის სიმწვავემ და ტრაგიკულობამ ყველა შეძრა. მაგრამ ჩვენ ყველას ველაპარაკებით - ჩვენ რუს მეგობრებს, ქართველებს, ჩვენ ვეხმარებით ქართველებს სიტუაციის გადალახვაში, ჩვენ ვეხმარებით რუსებს ქართველებთან მშვიდობის დამყარებაში.
ევრონიუსი: ხანდახან ამბობენ, რომ ევროკავშირში ე.წ. რუსეთის მეგობართა კლუბი არსებობს და საფრანგეთი ამ კლუბის წვრია. არსებობს თუ არა მოსკოვისადმი განსხვავებული განწყობები ევროკავშირის ძველ და ახალ წევრებს შორის, კონკრეტულად კი ყოფილ საბჭოთა რესპუბლიკებს შორის?
ბერნარ კუშნერი: მესმის თქვენი შეკითხვა. ევროკავშირის 6 დამფუძნებელ სახელმწიფოს საკმაოდ ერთიანი პოზიცია აქვთ. სხვებთან ერთად, არა მხოლოდ ექვს დამფუძნებელთან ერთად, ერთ პოზიციაზე ვდგავართ - რუსეთი ჩვენი მეზობელია, რუსეთი კომუნისტური აგერ უკვე 20 წელია აღარ არის. და სერთოდ, ეს ისტორიისთვის ძალიან მცირე პერიოდია. აქ მთავარი საღი აზრია. ჩვენ რუსეთთან მშვიდობიანი თანაარსებობა უნდა შევძლოთ. არ არსებობს საკითხის ძალისმიერი გადაწყვეტის შანსი, პრობლემებს მხოლოდ მეგობრული ურთიერთობის განვითარებით გადავჭრით. რაც მთავარია, კრიზისმა, რომლის გადაწყვეტაც საჭიროა, რუსეთს ისეთივე დარტყმა მიაყენა, როგორც დასავლეთს. არსებობენ ქვეყნები, რომლებიც საბჭოთა კავშირში შედიოდნენ, მათ ეს პერიოდი ძალიან ცუდად ახსენდებათ. ამ მძიმე მოგონებათა დაძლევა იოლი არ არის. ეს იმ ქვეყნებს ეხება, რომლებიც ამას წინათ მივიღეთ ევროპის კავშირში, სადაც 27 სახელმწიფოა გაერთიანებული. ჩვენ ერთიანობას ვინარჩუნებთ. ეს სახელმწიფოები რუსეთს საკუთარი მძიმე გამოცდილების, მისი ხისტი პოლიტიკის გამო აკრიტიკებენ.
ევრონიუსი: სრული ერთიანობა მაინც არ არის. ენერგეტიკულ საკითხებთან დაკავშირებულ სამიტზე გამოჩნდა, რომ ევროპა ჯერ კიდევ შორსაა ერთობლივი პოზიციის გამომუშავებისგან.
ბერნარ კუშნერი: აქ ტექნიკურ საკითხებზე ლაპარაკის ადგილი არ არის. 26 ქვეყანასთან უნდა შევთანხმდეთ და შეთანხმების მიღწევის დრო არც თუ ისე შორსაა. მიუხედავად იმისა, რაც ახლა თქვით, ევროპის 27 ქვეყანას შორის ნაკლები უთანხმოებაა ვიდრე ევროპასა და ამერიკის შეერთებულ შტატებს შორის. მე კიოტოს და ბალის შეთანხმებაზე ვლაპარაკობ.
ევრონიუსი: და რადგან ამერიკის შეერთებულ შტატებზე ავლაპარაკდით, იქ მალე დიდი ცვლილებები მოხდება, თეთრ სახლში ახალი პრეზიდენტი შევა. ფიქრობთ, თუ არა რომ ყველაფერი ეს ზეგავლენას იქონიებს ევროკავშირისა და ამერიკის შეერთებული შტატების ურთიერთობებზე, განსაკუთრებით იმ შემთხვევაში, თუ არჩევნებს დემოკრატიული პარტიის კანდიდატი მოიგებს?
ბერნარ კუშნერი: ვფიქრობ, ვითარება ნებისმიერ შემთხვევაში შეიცვლება, ვინც არ უნდა გაიმარჯვოს. მე აშშ-ს მსოფლიო დომინირებას ვგულისხმობ, თუმცა ის მაინც ძალიან ძლიერი ქვეყანაა და ასეთად დარჩება კიდეც. ჩემის აზრით, ძირითადი ცვლილება ის იქნება, რომ ახალი ბალანსის მოძებნა მოგვიწევს, მსოფლიოზე ახალი ხედვის შემუშავება დაგვჭირდება, ევროპაზე, აზიაზე, მთელს დანარჩენ პლანეტაზე და, რაღა თქმა უნდა, ამერიკის შეერთებულ შტატებზეც. ამ პატარა სფეროზე, რომლესაც დედამიწას ვუწოდებთ, ყველანი ერთად ვცხოვრობთ და არა მხოლოდ ამერიკის შეერთებული შტატები, ან მხოლოდ დოლარი და ჩვენი ამერიკელი მეგობრები. მე არავის ვაკრიტიკებ, უბრალოდ, ცვლილებების დრო მოვიდა.
ევრონიუსი: თქვენ დიდხანს ჰუმანიტარული პოლიტიკის სფეროში მუშაობდით. ხომ არ გგონიათ, რომ დღეს უფრო სახიფათო, ან პირიქით ნაკლებად სახიფათო პერიოდია, ვიდრე მანამდე? ზოგიერთები ახალი სახის ცივი ომის დაბრუნებაზე ალაპარაკდნენ. რას იტყვით ამაზე?
ბერნარ კუშნერი: არ მგონია. წინათ უფრო მეტი ომი იყო, უფრო მეტი მსხვერპლი. იმისთვის, რომ ეკონომიკური პრობლემები გადავჭრათ, განვითარების გზები უნდა მოვიძიოთ. ჩვენ აქ საქართველოზე და ეკონომიკურ კრიზისზე ვკამათობთ, მაგრამ უამრავი სხვა პრობლემა არსებობს. 250 მილიონი ადამიანი, არა მეტი, მილიარდამდე ადამიანი დილით იღვიძებს და არც კი იცის, მოახერხებს თუ არა საჭმლის მოძიებას საღამოსთვის. ამის დავიწყება არ შეიძლება. მდიდრებისა და აქციონერების პრობლემები სულაც არ არის უმნიშვნელო, ამას სულაც არ ვგულისხმობ, მაგრამ შედარებისას მართლაც ნაკლებად საგულისხმო ხდება.
ევრონიუსი: მადლობთ, მინისტრო
ბერნარ კუშნერი: იმედი მაქვს ზედმეტად პესიმისტურად არ გამოვიყურებოდი. მე მართლაც იმედებით ვარ აღსავსე. ჩვენ კრიზისში აღმოვჩნდით, მაგრამ ახლა ფეხზე დადგომის დრო მოვიდა... უნდა მაპატიოთ გამოთქმისთვის, კრიზისი კარგად უნდა გამოვიყენოთ, პოზიტიურ შედეგებამდე უნდა მივიდეთ.
No comments:
Post a Comment