მათიას შეპი
2 ოქტომბერი 2008
საკითხი დღის წესრიგში არ შეუტანიათ, მაგრამ მას გაუთავებლად უტრიალებდნენ - ომს კავკასიაში. ერთი რამ ცხადი იყო, გერმანელებსაც და რუსებსაც "პეტერბურგის დიალოგების" მსველობისას იმის დემონსტრირება უნდათ, რომ კონტაქტი გრძელდება. გარდა ამისა, გაზის ახალი შეთანხმება ყველას ახარებდა.
სანამ თავის მინისტრებთან ერთად მსოფლიო პოლიტიკის საკითხებზე გადავიდოდნენ, კანცლერი და პრეზიდენტი ერთმანეთს უღიმოდნენ, ხანდახან იცინოდნენ კიდეც. ეტყობა ამ მძიმე დროს, კავკასიის ომთან დაკავშირებული უთანხმოებების ფონზე, იმის ჩვენებას ცდილობდნენ, რომ ევროპაში მოთარეშე ცივი ქარის მიუხედავად, კარი მაინც ღიად რჩება.
უცნაურია, მაგრამ კავკასიურმა კრიზისმა ზოგიერთი პროექტის განხორციელებას ხელიც კი შეუწყო. მაგალითად, რუსული ენერგეტიკული გიგანტი "გაზპრომი" და გერმანული კონცერნი E.ON ბოლოს და ბოლოს, ხანგრძლივი შეფერხებების შემდეგ, სამხრეთ რუსული გაზის საბადოს ერთობლივ ექსპლუატაციაზე შეთანხმდნენ. ასე რომ, გერმანულმა კონცერნმა კავკასიური კრიზისით სარგებელი ნახა. ყველაფერი ძალიან სწრაფად მოხდა, როგორც ჩანს, ორმხრივი კრიზისით შეწუხებულმა მოსკოვმა, რომელმაც ერთის მხრივ საქართველოსთან დაკავშირებული საინფორმაციო ომი წააგო, ხოლო, მეორეს მხრივ, მსოფლიო საფინანსო კრიზისის მის საზღვრებთან მოახლოებით დაფრთხა, იმის დემონსტრირება მოინდომა, რომ დასავლეთ ევროპასთან ძველებურად თანამშრომლობს.
ზრდილობიანი მედვედევი უხეში პუტინის მაგიერ
მერკელი საკმაოდ ხშირად, და ეს ალბათ ყველამ შენიშნა, თავისი პარტნიორისა და კონკურენტის, შტეინმეიერის ერთ გამოთქმას იმეორებდა - "პარტნიორობა მოდერნაზიიცასთვის". მერკელს ეტყობოდა, რომ თავაზიან მედვედევთან თავს უფრო კომფორტულად გრძნობდა, ვიდრე მის წინამორბედ, უხეშ პუტინთან.
რაღაც მომენტში შეიძლება ისიც გეფიქრა, რომ რუსებსა და გერმანელებს არაფერი აქვთ გასაყოფი. თუმცა სამუშაო ჯგუფებში, როგორც ეს ფორუმის გერმანელმა ხელმძღვანელმა ლოტარა დე მეზიერამ გვითხრა, დისკუსია ხშირად ცხარე კამათში გადადიოდა. მაგრამ ამას შემდგომი ერთობლივი მშვიდობიანი ვახშმისთვის ხელი არ შეუშლია. მარინის თეატრში, ზოგიერთ გერმანელს იმ აზრმაც კი გაუელვა, რომ შესაძლოა რუსები არც ისე ცუდები არიან - შეხედეთ დედებმა სპექტაკლზე 7 წლის ბავშვები მოიყვანეს. "პეტერბურგის დიალოგები" 8 წლის წინ პუტინისა და შრედერის ინიციატივით შეიქმნა იმისთვის, რომ რუსულ-გერმანულ არასამთავრობო ორგანიზაციებს, ეკლესიებს, მენეჯერებსა და მედიას ერთმანეთთან კონტაქტის საშუალება ჰქონოდათ.
იმ სამუშაო ჯგუფში, რომელიც რაციონალობის დასაყრდენი უნდა ყოფილიყო და სადაც ეკონომიკის საკითხებს განიხილავდნენ, ინციდენტებიც კი მოხდა. რუსული "გაზპრომის" ტოპმენეჯერმა იმაზე დაიჩივლა, რომ გერმანელები რუს ინვესტორებს, ხელოვნურ ბარიერებს უქმნიან. "გაზპრომის" აქციების 20%-ს ხომ გერმანული კონცერნი EON Ruhrgas-სი ფლობს. არადა, რეალურად ეს წილი 6,5% შეადგენს და ახალი გარიგების შემდეგ 3,5%-მდე შემცირდა. გერმანელები გაოცდნენ - "გაზპრომის" მენეჯერი თავისი კომპანიის საქმეებს ასე ცუდად იცნობს. შემდეგ რუსმა მიზანში დეტლეფ ვიტინგი ამოიღო, Volkswagen-ის წარმომადგენელი და კვების მრეწველობაში ინვესტიციების გაზრდა მოსთხოვა. ეტყობა, ვიღაცაში აერია, ალბათ ვაჭრობის სფეროს წარმომადგენელში.
მედია ჯგუფში რუსი მათავრი რედაქტორები და ჟურნალისტები დღის წესრიგისადმი გერმანულმა ერთგულებამ აღაშფოთა. ჯერ კიდევ რამდენიმე თვის წინ დღის წესრიგის ერთ-ერთ თემად "მედიის გლობალიზაცია" იყო დასახელებული. ოჰ, ეს გერმანელები! რა მოხდება, ამ პედანტებმა ერთხელ მაინც რომ გადაუხვიონ გეგმას. ყველას კავკასიის ომზე უნდოდა ლაპარაკი - როგორ აშუქებდა მის მსვლელობას გერმანული და რუსული მედია.
სამარცხვინო ბოძზე გარული დასავლური მედია
რუსებმა, რა თქმა უნდა, თავის მენტალიტეტს უერთგულეს და დღის წესრიგი არად ჩააგდეს. ბრძოლაში სენატორები, ელჩები და სხვა პოლიტიკოსები ჩააბეს. მიზანი ერთი ჰქონდათ - სამარცხვინო ბოძზე უნდა გაეკრათ დასავლური მედია, რომელიც ასე ხშირად აკრიტიკებს ადამიანთა უფლებების დარღვევასა და საარჩევნო მაქინაციებს რუსეთში. ეს რუსები, რომლებიც არად აგდებენ დისციპლინას, ყველა წესს არღვევენ ამ ბოლო დროს კი სულ ველიკორუსულ კუნთებზე იხედებიან.
ერთმა ფაქტმა შვება მოგვგვარა. "პეტერბურგის დიალოგის" დაკვეთით, ალენბახში რუსულ-გერმანული ურთიერთობების შესახებ საზოგადოებრივი აზრი გამოიკვლიეს.
აღმოჩნდა, რომ მხოლოდ მესამედს, ორივე ქვეყანაში, არ მოსწონთ ერთმანეთი. გერმანელთა 35% აღიარებს, რომ მაინცდამაინც არ უყვართ რუსები, 40%-ს პასუხის გაცემა გაუჭირდა, ხოლო 25% რუსები მოსწონს კიდეც. რაც შეეხება რუსებს, 45% გერმანელებისადმი სიმპათიით არის განწყობილი, 18%-ს არა აქვს გარკევული პოზიცია, 27% კი გერმანელებს ვერ იტანს.
კავკასიის ომთან დაკავშირებულ მეორე სხდომაზე მარტო ჟურნალისტები იყვნენ - პოლიტიკოსები აღარ მოსულან. გერმანულ და რუსულ მედიაზე აღარავის ულაპარაკია, ბრალდებათა ნაკადი შეწყდა და შედგა ის, რაც ამ ღონისძიების დასახელებაშია დათქმული - "დიალოგი". ჰო, მაგრამ მაინც...
No comments:
Post a Comment