რიშარ ვერლი
14 ოქტომბერი 2008
აგვისტოს კონფლიქტით შერყეულმა მიხეილ სააკშვილის რეჟიმმა გამჭვირვალობის დემონსტრირება უნდა მოახდინოს.
ფრთხილი განცხადებები კვლავ გაისმის: "ჩვენ არ დავუშვებთ საქართველოს სუვერენიტეტის შელახვას ჟენევაში. საერთაშორისო ძალებმა რუსული არმია აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთშიც უნდა ჩაანაცვლონ", - ამბობს ჩიტაძის ქუჩაზე, საკუთარ კაბინეტში საგარეო საქმეთა მინისტრის მოადგილე, გიგია ბოკერია. მაგრამ ტონი უკვე შეცვლილი აქვს – ის ნაკლებად კატეგორიულია და როგორც ჩანს გააზრებული აქვს, იმ გამოწვევის სერიოზულობა, რომელიც აგვისტოში რუსული არმიის თბილისზე თავდასხმას მოჰყვა. "ჩვენ ყველაფერს მოვისმენთ, - აღნიშნავს მიხეილ სააკაშვილთან დაახლოვებული პირი. – ჩვენ გვესმის, რომ მომენტი ძალიან სერიოზულია".
საქმე მხოლოდ ის კი არ არის, დათანხმდება თუ არა ოთხშაბათს დილით საქართველოს დელეგაცია ერთი მაგიდის გარშემო ჯდომას აფხაზეთის და სამხრეთ ოსეთის წარმომადგენლებთან, რომლებიც დიკუსიაში მონაწილეობის მიღებისთვის მტკიცედ არიან განწყობილნი. ოფიციალურად თბილისი კვლავ დაჟინებით ითხოვს მოლაპარაკებებში ყველა ჯგუფის მონაწილეობას, რომელიც 8 აგვისტომდე სეპარატისტული რესპუბლიკების ტერიტორიაზე ცხოვრობდა.
შიდა უკმაყოფილება
ჟენევის მოლაპარაკებები, რომლებიც დღეს საღამოს ვახშამზე გაიხსნება, და რომელშიც მონაწილეობას მიიღებენ გაეროს გენერალური მდივანი, ევროკავშირის წარმომადგენლები, ეუთო და აშშ, - ჯერ კიდევ არ წარმოადგენს შიდაპოლიტიკურ საკითხს. ნაციონალური ანტირუსული ერთიანობის მიუხედავად და ხელისუფლებისთვის სასურველი სოციოლოგიური გამოკითხვების ფონზე, საქართველოში უკმაყოფილება იზრდება. ოთხშაბათს ოპოზიცია საკუთარ შეკრებას აწყობს. მიზანი – 7 ნოემბრისთვის მილიონი დემონტრანტის მობილიზებაა - ერთი წლის თავზე, მას შემდეგ რაც კერძო ტელეკომპანია “იმედში” პოლიციური რეიდი მოეწყო, და რომლის შემდეგაც არხი პროპრეზიდენტული გახდა.
ზოგიერთ პრობლემას საგარეო მიზეზებიც აქვს. მართალია, ბუშის ადმინისტრაცია პრეზიდენტის ერთგულ მოკავშირედ რჩება, მაგრამ ოპოზიციის ბევრი წარმომადგენელი, მათ შორის საკაშვილის კონკურენტი ბოლო საპრეზიდენტო არჩევნებზე ლევან გაჩეჩილაძე, სექტემბერში ვაშინგტონში იმყოფებოდნენ. სახელმწიფო დეპარტამენტსა და კონგრესში სტუმრობით მიშას მოწინააღმდეგეები კმაყოფილები დარჩნენ. სულ უფრო ხშირად ისმის ხმები, რომლებიც გაეროში სააქართველოს ელჩს, ირაკლი ალასანიას დიდ მომავალს უწინასწარმეტყველებენ, და რომელზეც ამბობენ, რომ ის - "სააკაშვილის კაცი არ არის".
გარდაქმნა?
"დამოუკიდებელი და გამოცდილი ადამიანების დეფიციტი თვალშსისაცემია", - მიაჩნია ჟურნალისტ მიხეილ ვიგნანსკის, რომელიც აქტიურად აკრიტიკებს მმართველი გუნდის ავტორიტარიზმს, რომელთა საშუალო ასაკი 35 წელს არ სცდება. გარდაქმნა გარდაუვალია. "ყველაფერი მისასალმებელია, საბჭოთა ტიპის ცინიკური მოცდის პოლიტიკის გარდა" – ამტკიცებს, აქტიური ჟესტიკულაციით გიგა ბოკერია, რომელსაც ასევე ელოდებიან ჟენევაში. – "ამ კონფლიქტმა მთელი საქართველო მოარყია, და ჩვენ ვიცით, რომ დემოკრატიულ ქვეყნაში გარანტირებული არაფერი არ არის".
შეიძლება პრიორიტეტებიც შეიცვალოს. მიხეილ სააკაშვილმა, რომელიც ახლა თბილისიდან შორს, ბათუმის პორტშია, ასევე იცის, რომ თუკი 2003 წლის ბოლოს "ვარდების რევოლუციის" შემდეგ ის დასავლეთის ფავორიტი იყო, ახლა მისი პერსონიფიცირებული ხელისუფლება, ნაციონალიზმი, რეპრესიები და მედიაზე კონტროლი დაჟინებული დაკვირვების ქვეშაა. სწორედ აქედან მოდის მისი დაპირებები, რომ იგი სასამართლოს უფრო დამოუკიდებელს გახდის და აქცენტს ინფრასტრუქტურის და ეკონომიკის აღდგენაზე გააკეთებს. მისი უახლოესი მიზანია – საქართველოს დონორების კონფერენცია, რომელიც 22 ოქტომბერს ბრიუსელში გაიმართება.
ევროკავშირი საქართველოს 500 მილიონი ევროს გამოყოფას შეპირდა, მსოფლიო ბანკი – 80 მილიონი დოლარის, ვაშინგტონმა შეიძლება 1 მილარდი დოლარი გამოყოს. ამ "საგანძურს" და იმ იმედებს შორის, რომლებსაც დასავლეთი ჟენევის პროცესზე ამყარებს, მიშას და მისი ხალხისთვის სულ უფრო ვიწრო კარი რჩება.
No comments:
Post a Comment