დულჩე ფურტადო
27 იანვარი 2009
სააკაშვილმა ”დემოკრატიის შუქურიდან” გზა განვლო მის დემოკრატიულ ღირებულებებზე მისივე მხარდამჭერების ეჭვებამდე, ბოლოს კი ვაშინგტონში ყველაზე დიდი მოკავშირე დაკარგა.
აგვისტოში, როდესაც მთელი მსოფლიოს ყურადღება პეკინის ოლიმპიური თამაშებისკენ იყო მიპყრობილი, საქართველოს პრეზიდენტი თავით გადაეშვა ავანტიურაში - აღედგინა კონტროლი აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთზე, სეპარატისტულ რეგიონებზე, რომლებმაც თბილისისგან დამოუკიდებლობა 1990-იანების დასაწყისში გამოაცხადეს.
მოსკოვმა ჩვეულ სტილში, მთელი თავის სამხედრო ძალით ირეაგირა და ხუთ დღეში სააკაშვილის ამბიციები გააცამტვერა, თითქმის თბილისამდე მივიდა და უკან დანგრეული ქალაქები და ასობით ათასი დევნილი ჩამოიტოვა.
სექტემბერში, მას შემდეგ რაც ომზე ორი მილიარდი დოლარი დაიხარჯა - ქვეყნის ინფრასტრუქტურა მოიშალა, და პრაქტიკულად ის სუსტი იმედებიც კი გაცამტვერდა, რაც საქართველოს ნატოსა და ევროკავშირში გაწევრიანებაზე არსებობდა - სააკაშვილი საკუთარ თავთან მარტო დატოვეს.
კონსერვტიულმა გერმანულმა გამოცემამ Frankfurter Allgemeine Zeitung-მა იმავდროულად საქართველოს თავდაცვის სამინისტროს ანონიმურ მაღალჩინოსანთა ციტირება მოახდინა, რომლებიც ”ღიად გმობდნენ” სააკაშვილის ქმედებას ნატოს სამიტზე ბრიუსელში. ასეთი დეკლარაციები ბრიუსელში დიპლომატების მიერ, რომლებთანაც იმავე გაზეთმა ისაუბრა, ინტერპრეტირებული იყო როგორც ”მცდელობა წაგებულ ომზე პასუხისმგებლობა სააკაშვილისთვის დაეკისრებინათ.”
”ეროვნული ერთობის” იმიჯი დაინგრა, და ამ წლის დასაწყისში ხმები ვადამდელი არჩევნების ჩატარების შესაძლებლობაზე უკვე თამამად გაისმის. მეტიც, ყველა ეს ხმა ”ვარდების” რევოლუციის არქიტექტორის ალტერნატივას უკავშირდება.
როგორც ჩანს, ბევრი ახლა იმედებს ახალგაზრდა და ნიჭიერ დიპლომატზე ირაკლი ალასანიაზე ამყარებს, რომელიც გაეროში საქართველოს ელჩად 2006 წლიდან გასული წლის დეკემბრამდე მუშაობდა (ვიდრე მას 35 წელი არ შეუსრულდა - მინიმალური ასაკი პრეზიდენტობისთვის).
ირაკლი ალასანია, ”ბიჭუნა” გაეროდან, შესაძლოა საქართველოს მომდევნო პრეზიდენტი გახდეს. პრეზიდენტის ამალის ერთ-ერთმა პაჟმა საუბარი საკუთარი ხმით დაიწყო.
35 წლის წარმატებული და მჭერმეტყველი ბიჭის გარეგნობა, ირაკლი ალასანიას, შესაძლოა სულაც არ აწყობდეს. იგი გაეროში საქართველოს ელჩის თანამდებობიდან ორი თვის წინ გადადგა. ბოლოს და ბოლოს ის ერთ-ერთია იმ ახალგაზრდა პოლიტიკოსებს შორის, ვისაც მიხეილ სააკაშვილმა ქვეყნის მართვა ასწავლა. იგი ”ერთ-ერთი პაჟია პრეზიდენტის ამალიდან.”
უფრო ზუსტად იგი ასეთი იყო. ალასანიაზე როგორც სააკაშვილის შესაძლო შემცვლელზე ისე საუბრობენ. დეკემბრის ბოლოს ის გაეროში საკუთარი თანამდებობიდან გადადგა, საქართველოს სახელმწიფოს ლიდერზე ”იმედგაცრუების” და ასევე იმის გამოც, რომ სააკაშვილმა თბილისსა და სეპარატისტულ რეგიონებს, აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთს შორის ურთიერთობის გაუმჯობესებაში სრული მარცხი განიცადა.
ამ ბოლო თვის განმავლობაში ის ყოველნაირად ცდილობდა თავიდან აეცილებინა პასუხები კითხვებზე, რომლებიც მის საპრეზიდენტო ამბიციებს უკავშირდებოდა. ამის მიუხედავად, მან უკვე მოუხმო მხარდასაჭერად ქართული პოლიტიკის გამოჩენილ ფიგურებს - უფლებადამცველ სოზარ სუბარს, სააკაშვილის მკაცრ ოპონენტს, და ასევე ახლახანს თანამდებობიდან გადამდგარ საქართველოს ელჩს ეუთოში, ვიქტორ დოლიძეს.
ნიუ-იორკის დატოვების შემდეგ იშვიათად მიცემულ ინტერვიუებსა და პრესკონფერენციებზე ალასანია არა იმდენად საკუთარ თავზე, არამედ ”ეროვნული ერთობის” იდეებსა და ქვეყნის მართვაში ახალ მიდგომებზე საუბრობს, რაც მიმართული იქნება საქართველოს ”დემოკრატიულ გზაზე დაბრუნებისკენ.” მისი თქმით აუცილებელია ისეთი სიტუაციების თავიდან აცილება, როდესაც ”მომავალი პრეზიდენტი, აგვისტოს კონფლიქტის მსგავს, ავანტიურებს მიმართავს.”
ორიგინალი
No comments:
Post a Comment